Ciecierza, Gierald, Gierałt, Gierałth, Hosmoróg

Gierałt, Osmoróg

Osmoróg (Gierałth). Quod pro insigni defert crucem ad quatuor angulos retortam et dilatatum, et in quolibet angulo unum pomum; in galea vero defert coturnicem et auem griseam, alis (expansis).

Jan Długosz, Insignia ..., nr 85, s. 61

Osmoróg. Który za znak ma krzyż do czterech rogów rozdarty i rozszerzony, i w każdym kącie owoc [jabłko lub pomarańcza]; na hełmie zaś ma wyniesionego i uskrzydlonego szarego ptaka [cietrzewia] (postawionego).

Tłumaczenie Danuta Szopa

(...) ma być krzyż rozdarty biały w polu czerwonem; nosili przedtem cietrzewia, którego w hełmie w tym wieku noszą; na każdym rogu krzyża ma być jabłko albo pomarańcza.

Bartosz Paprpcki, Herby, s. 339


(...) w polu czerwonym srebrny krzyż osmoróg z ośmioma ciecierkami w rozdarciach. Hełm i lejnot: siwy (srebrny) cietrzew albo inaczej ciecierza.

Józef Szymański, Herbarz, s. 210-211

Rycerz Gierałt (Geraldus) miał długo zwlekać z przyjęciem chrztu. Dopiero przebywając w Rzymie ochrzcił się, oświecony przez Ducha Św., i z rąk papieża przyjął herb Osmoróg, dawne swe godło – cietrzewia – przenosząc na hełm. Po powrocie do Polski całą niemal fortunę przeznaczył Gierałt na cele kościelne.

Marek Derwich, Maren Cetwiński, Herby, legendy, dawne mity, s. 221

Dymieński, Faściszewski, Gierałt, Gierałtowski, Gierczyński, Gierzyński, Ginejt, Gniewek, Koczonowski, Magnus, Mozgawski, Rzeszyński, Siemichowski, Skrętowski, Słonecki, Surgut, Surkot, Surzycki, Towiański, Wężycki, Wolski, Wrobilski, Wyżycki, Zemleszczery.