Bies, Kornic, Kurnic

Kornicz, Kurnicz

Kornicz alias Biessovie. Qui pro insigni deferunt duos panos rotundos affixos seu impositos
extremitatibus crucis in petra ad tres gradus efformata.
Jan Długosz, Insignia ..., nr 64, s. 56

Kornicz albo Biesowie. Którzy za znak mają dwa chleby okrągłe przytwierdzone czyli
nałożone na końce krzyża [osadzonego] w skale do trzech stopni ukształtowanej.
Tłumaczenie Danuta Szopa

Na trzech gradusach ze skały wyrobionych powinien prosto stać krzyż, na kształt litery
tau Grekom zwyczajnej, u każdego rogu tego krzyża bochen chleba utkwiony, pole
powinno być czerwone, skała szara, krzyż biały, chleb koloru kasztanowego, na hełmie pięć
piór strusich.
Kasper Niesiecki, Herbarz, t. V, s. 240

(...) w polu czerwonym na trzech stopniach złotych takiż krzyż egipski, na którego skrajach
połubocheńce złote. Hełm z labrami z pokryciem czerwonym, a podbiciem zapewne złotym.
Klejnot: popiersie męża brodatego (bies) o długich czarnych włosach, w szacie czerwonej
i kołpaku srebrnym z wyłogami czerwonymi.
Józef Szymański, Herbarz, s. 159

(...) herb nadany od książąt ruskich rycerzowi Kornic nazwanemu, który wiele i mężnie
nad nieprzyjacielem dokazywał (...), ztąd ten herb, już się zowie Kornic od imienia rycerza (...),
niektórzy z tego domu, gdy na Szląsku osiedli, Biesami są przezwani od prostych, a na panów
swoich zawziętych poddanych.
Kasper Niesiecki, Herbarz, t. V, s. 240

Bies, Bisiecki, Bludowski, Dembowski, Frydrychowski, Górecki, Humel, Inwaldzki, Jarosiewski, Jasieniecki, Kloch, Koczeński, Kornaszewski, Kornic, Kornicki, Korowicki, Łaszkowski, Porębski, Rymułtowski, Sałacki, Słop, Sobek, Sokoł, Sokołowski, Szczepanowski, Walcerowski, Wilamowski, Zborowski, Zdański.